Zonder het te beseffen, promoot Oscar Wilffert (24) al op vrij jonge leeftijd de loopbaanbegeleiding als waardevolle service van de VVCS. Amper in de twintig erkende hij dat hij het gedroomde voetbal in de eredivisie nooit persoonlijk zou ervaren. Op de drempel tussen de jeugd en het eerste elftal van Volendam schreef hij zich, met het oog op later, in voor de studie topsportmanagement en ondernemerschap. ‘Ook omdat die studie mooi aansloot bij mijn plannen van toen met het voetbal’, memoreert hij de voor hem belangrijke ingeving.
Dat was in januari 2013, in de periode dat Oscar Wilffert nog geladen met eerzucht oprukte naar de A-selectie van FC Volendam. ‘Ik was net achttien jaar toen ik mijn Vwo-diploma behaalde. Ik wilde doorgaan met leren en heb me bij de VU in Amsterdam aangemeld om bedrijfskunde te gaan studeren.’ Hij hield het slechts een half jaar vol, omdat de trainingen hem steeds vaker dwongen een les af te zeggen. ‘De trainingen stonden meer en meer gepland op de middag. Ik wilde die niet afbellen, omdat ik naar school moest. Daarom heb ik gekozen om te stoppen met de studie aan de VU.’
Een teamgenoot seinde hem in over een alternatief in het dienstenpakket van de VVCS: topsportmanagement en ondernemerschap op hbo-niveau. ‘Ik was altijd al van plan om mij te verdiepen in sportmanagement en ondernemerschap. Ik had ook geen zin om een jaar of misschien wel twee jaar geen school te volgen. Het was bovendien een flexibele deeltijdopleiding en goed te combineren met mijn voetballen.’
Waar ook behoefde Oscar Wilffert louter de laptop open te klappen om virtueel met de leraar te communiceren over de voortgang van de studie. ‘Ik zat in een klas van acht of negen studenten. Ik heb het meest geleerd van Rob Pranger, die me ook heeft begeleid bij mijn scriptie. De studie duurt vier tot zes jaar. Ik heb er bijna vijf jaar over gedaan.’ In het seizoen 2013-2014 doemde immers de kans op in het eerste van FC Volendam door te dringen. Trainer Hans de Koning gunde hem, pas drie maanden negentien, zijn debuut al op 3 augustus in de uitwedstrijd tegen Almere City FC. Als linksachter op de plaats van de geschorste Nick Coster. ‘Hij was de vaste linksback. Bij Volendam heb ik alleen als linksback meegedaan’, aldus de als centrale verdediger opgeleide Noord-Hollander.
Twee seizoenen trachtte Oscar Wilffert zich als een vaste waarde te settelen in de basis van FC Volendam. Stilaan verwaterde de ambitie: elf veelal beperkte uitverkiezingen in die twee jaar. ‘Na twee basisplaatsen in het begin van mijn tweede jaar tobde ik dik drie maanden met een blessure, waardoor ik het uitzicht op een nieuwe basisplek steeds verder uit het oog verloor. Er was een optie op nog een derde jaar. Volendam heeft die niet gelicht. Ik ben toen op zoek gegaan naar een andere club. Ik heb me nog aangesloten bij Team VVCS, maar echt interessante aanbiedingen bleven uit.’ Hij koos uiteindelijk voor een oplossing dichtbij huis: OFC uit Oostzaan, op nog geen 10 km verwijderd van Assendelft, waar hij opgroeide.
Hij berustte in de realiteit dat hij het najagen van een lucratieve carrière in het profvoetbal beter kon staken. In het seizoen 2015-2016 bij OFC hielp hij als gewaardeerde verdediger mee de club door te stoten van de hoofdklasse naar de derde divisie. Zijn studie bij de VVCS vorderde vlot en verplichtte hem tot een passende stage. Via Arjan Ebbinge, loopbaancoach bij de VVCS, werd hij doorverwezen naar Marieke Pol, al twaalf jaar verbonden als adviseur op dit terrein. ‘Arjan heeft me voorgesteld aan Marieke’, haalt hij dat eerste contact op 22 juni 2016 aan. ‘Zij haalt vooral uit je wat jouw interesses zijn. En daar probeert ze haar netwerk voor in te zetten. Hiervoor planden wij regelmatig afspraken in of hadden we telefonisch contact.’
Dankzij Marieke Pol kon Oscar Wilffert zijn stage uitvoeren bij Sciandri Sportmanagement, wat voor hem uitpakte als de ideale aanvulling op zijn studie. Marieke introduceerde en vergezelde hem ook bij de kennismaking op het hoofdkantoor in Haarlem. ‘Ik kon daar wat opdrachten uitvoeren. Zo kon ik mijn eigen op sport gerichte ondernemersplannen gaan maken. Soort analyses, marketingplannen, enz. De opdrachten op school kon ik perfect koppelen aan wat ik kon doen voor Sciandri.’
Bij Sciandri leerde hij Gert-Jan Pruijn kennen, mede-eigenaar van het bureau en toentertijd voorzitter van de Koninklijke HFC. ‘Ik liep voornamelijk bij hem stage. Ik deed mijn opdrachten vooral in samenwerking met Gert-Jan en Marieke.’ De relatie met Gert-Jan Pruijn linkte hem zelfs aan de club uit de tweede divisie, waar hij sinds de zomer van 2016 met veel plezier drie keer in de week ’s avonds traint en meestal op zaterdag de wedstrijden afwerkt. ‘Ik heb het er prima naar mijn zin. We willen een stabiele middenmoter worden. We hebben een enorm leuke groep, die het van haar teamgeest moet hebben’, zo aardt hij, vanaf dit seizoen bevorderd tot aanvoerder van het eerste, uitstekend op dit niveau.
December 2017 studeerde Oscar Wilffert af met het begeerde diploma. Samen met Marieke Pol speurde hij de markt af naar een geschikte functie in zijn specialisatie. ‘We zijn in de sport gaan kijken of ik daar wat kon vinden. Voor die zoektocht heeft Marieke ook haar netwerk ingezet. Ik ben zelf ook actief op zoek geweest.’ Buiten de sport pikte hij eerder dit jaar een baan naar wens op bij Pro Rail, op de afdeling bouwmanagement. ‘Ik had daar een goed gesprek en heb toen daarvoor gekozen. Ik ben er zeker blij mee. Vier dagen in de week ben ik bij HFC met sport bezig. Bij Pro Rail zie ik een heel andere kant van de arbeidsmarkt.’
In maart 2018 ondertekende hij een jaarcontract bij Pro Rail voor 36 uur in de week, met dikwijls vrijdag als vrije dag. ‘Ik werk op de afdeling bouwmanagement. Ik beheer vooral de financiën, de contracten voor de projecten en de data. Ik moet zorgen dat het allemaal goed blijft gaan. Ik werk voornamelijk samen met mijn bouwmanager. Hij zit meer op de technische kant van de projecten.’ Na de jaarwisseling rekent hij op de eerste gesprekken over voortzetting van zijn functie bij Pro Rail. ‘Wanneer er iets leuks in de sportwereld langskomt, is dat altijd te overwegen. Nu ben ik aan de slag bij Pro Rail. Binnen Pro Rail zie ik ook mogelijkheden om door te groeien. Ik ben iemand die openstaat voor veel dingen en zie in elke kans een uitdaging.’
In zijn achterhoofd woelt ook het voornemen om verder te studeren. ‘Om mogelijk in deeltijd mijn master te halen. Na het behalen van mijn bachelor speel ik al met die gedachte om door te gaan. Vooral bedrijfskundig. Het maakt me niet uit of ik daar twee of drie jaar over doe. Sportmanagement bij de VVCS zorgt voor een heel goede basis voor vervolgstudies. Het is een brede studie, waarna je veel verschillende kanten op kan. Dat paste bij mij. Ik ben blij dat ik deze studie heb gedaan. In die tijd was het voor mij heel lastig om precies te zeggen: die kant wil ik op. Ik dacht aan een baan in de sportwereld. Nu zit ik op een bouwmanagement-afdeling. En ik heb het er enorm naar mij zin’, koestert hij de keuze van een half jaar geleden.
Ook het voetbal bij de Koninklijke HFC schenkt hem in royale mate afleiding en voldoening. ‘Aan stoppen denk ik zeker niet. Ik speel in een heel mooie competitie. Maar een avontuur in het buitenland spreekt me nog steeds aan. Bijvoorbeeld in Italië, bij een club op het derde niveau.’ Een mooi voorbeeld, zo prijst Marieke Pol zowel het initiatief van Oscar Wilffert om zich, net twintig jaar, al te bekommeren om een loopbaan na of naast het voetbal en de daarbij adequate begeleiding van de VVCS.
Dat was in januari 2013, in de periode dat Oscar Wilffert nog geladen met eerzucht oprukte naar de A-selectie van FC Volendam. ‘Ik was net achttien jaar toen ik mijn Vwo-diploma behaalde. Ik wilde doorgaan met leren en heb me bij de VU in Amsterdam aangemeld om bedrijfskunde te gaan studeren.’ Hij hield het slechts een half jaar vol, omdat de trainingen hem steeds vaker dwongen een les af te zeggen. ‘De trainingen stonden meer en meer gepland op de middag. Ik wilde die niet afbellen, omdat ik naar school moest. Daarom heb ik gekozen om te stoppen met de studie aan de VU.’
Een teamgenoot seinde hem in over een alternatief in het dienstenpakket van de VVCS: topsportmanagement en ondernemerschap op hbo-niveau. ‘Ik was altijd al van plan om mij te verdiepen in sportmanagement en ondernemerschap. Ik had ook geen zin om een jaar of misschien wel twee jaar geen school te volgen. Het was bovendien een flexibele deeltijdopleiding en goed te combineren met mijn voetballen.’
Waar ook behoefde Oscar Wilffert louter de laptop open te klappen om virtueel met de leraar te communiceren over de voortgang van de studie. ‘Ik zat in een klas van acht of negen studenten. Ik heb het meest geleerd van Rob Pranger, die me ook heeft begeleid bij mijn scriptie. De studie duurt vier tot zes jaar. Ik heb er bijna vijf jaar over gedaan.’ In het seizoen 2013-2014 doemde immers de kans op in het eerste van FC Volendam door te dringen. Trainer Hans de Koning gunde hem, pas drie maanden negentien, zijn debuut al op 3 augustus in de uitwedstrijd tegen Almere City FC. Als linksachter op de plaats van de geschorste Nick Coster. ‘Hij was de vaste linksback. Bij Volendam heb ik alleen als linksback meegedaan’, aldus de als centrale verdediger opgeleide Noord-Hollander.
Twee seizoenen trachtte Oscar Wilffert zich als een vaste waarde te settelen in de basis van FC Volendam. Stilaan verwaterde de ambitie: elf veelal beperkte uitverkiezingen in die twee jaar. ‘Na twee basisplaatsen in het begin van mijn tweede jaar tobde ik dik drie maanden met een blessure, waardoor ik het uitzicht op een nieuwe basisplek steeds verder uit het oog verloor. Er was een optie op nog een derde jaar. Volendam heeft die niet gelicht. Ik ben toen op zoek gegaan naar een andere club. Ik heb me nog aangesloten bij Team VVCS, maar echt interessante aanbiedingen bleven uit.’ Hij koos uiteindelijk voor een oplossing dichtbij huis: OFC uit Oostzaan, op nog geen 10 km verwijderd van Assendelft, waar hij opgroeide.
Hij berustte in de realiteit dat hij het najagen van een lucratieve carrière in het profvoetbal beter kon staken. In het seizoen 2015-2016 bij OFC hielp hij als gewaardeerde verdediger mee de club door te stoten van de hoofdklasse naar de derde divisie. Zijn studie bij de VVCS vorderde vlot en verplichtte hem tot een passende stage. Via Arjan Ebbinge, loopbaancoach bij de VVCS, werd hij doorverwezen naar Marieke Pol, al twaalf jaar verbonden als adviseur op dit terrein. ‘Arjan heeft me voorgesteld aan Marieke’, haalt hij dat eerste contact op 22 juni 2016 aan. ‘Zij haalt vooral uit je wat jouw interesses zijn. En daar probeert ze haar netwerk voor in te zetten. Hiervoor planden wij regelmatig afspraken in of hadden we telefonisch contact.’
Dankzij Marieke Pol kon Oscar Wilffert zijn stage uitvoeren bij Sciandri Sportmanagement, wat voor hem uitpakte als de ideale aanvulling op zijn studie. Marieke introduceerde en vergezelde hem ook bij de kennismaking op het hoofdkantoor in Haarlem. ‘Ik kon daar wat opdrachten uitvoeren. Zo kon ik mijn eigen op sport gerichte ondernemersplannen gaan maken. Soort analyses, marketingplannen, enz. De opdrachten op school kon ik perfect koppelen aan wat ik kon doen voor Sciandri.’
Bij Sciandri leerde hij Gert-Jan Pruijn kennen, mede-eigenaar van het bureau en toentertijd voorzitter van de Koninklijke HFC. ‘Ik liep voornamelijk bij hem stage. Ik deed mijn opdrachten vooral in samenwerking met Gert-Jan en Marieke.’ De relatie met Gert-Jan Pruijn linkte hem zelfs aan de club uit de tweede divisie, waar hij sinds de zomer van 2016 met veel plezier drie keer in de week ’s avonds traint en meestal op zaterdag de wedstrijden afwerkt. ‘Ik heb het er prima naar mijn zin. We willen een stabiele middenmoter worden. We hebben een enorm leuke groep, die het van haar teamgeest moet hebben’, zo aardt hij, vanaf dit seizoen bevorderd tot aanvoerder van het eerste, uitstekend op dit niveau.
December 2017 studeerde Oscar Wilffert af met het begeerde diploma. Samen met Marieke Pol speurde hij de markt af naar een geschikte functie in zijn specialisatie. ‘We zijn in de sport gaan kijken of ik daar wat kon vinden. Voor die zoektocht heeft Marieke ook haar netwerk ingezet. Ik ben zelf ook actief op zoek geweest.’ Buiten de sport pikte hij eerder dit jaar een baan naar wens op bij Pro Rail, op de afdeling bouwmanagement. ‘Ik had daar een goed gesprek en heb toen daarvoor gekozen. Ik ben er zeker blij mee. Vier dagen in de week ben ik bij HFC met sport bezig. Bij Pro Rail zie ik een heel andere kant van de arbeidsmarkt.’
In maart 2018 ondertekende hij een jaarcontract bij Pro Rail voor 36 uur in de week, met dikwijls vrijdag als vrije dag. ‘Ik werk op de afdeling bouwmanagement. Ik beheer vooral de financiën, de contracten voor de projecten en de data. Ik moet zorgen dat het allemaal goed blijft gaan. Ik werk voornamelijk samen met mijn bouwmanager. Hij zit meer op de technische kant van de projecten.’ Na de jaarwisseling rekent hij op de eerste gesprekken over voortzetting van zijn functie bij Pro Rail. ‘Wanneer er iets leuks in de sportwereld langskomt, is dat altijd te overwegen. Nu ben ik aan de slag bij Pro Rail. Binnen Pro Rail zie ik ook mogelijkheden om door te groeien. Ik ben iemand die openstaat voor veel dingen en zie in elke kans een uitdaging.’
In zijn achterhoofd woelt ook het voornemen om verder te studeren. ‘Om mogelijk in deeltijd mijn master te halen. Na het behalen van mijn bachelor speel ik al met die gedachte om door te gaan. Vooral bedrijfskundig. Het maakt me niet uit of ik daar twee of drie jaar over doe. Sportmanagement bij de VVCS zorgt voor een heel goede basis voor vervolgstudies. Het is een brede studie, waarna je veel verschillende kanten op kan. Dat paste bij mij. Ik ben blij dat ik deze studie heb gedaan. In die tijd was het voor mij heel lastig om precies te zeggen: die kant wil ik op. Ik dacht aan een baan in de sportwereld. Nu zit ik op een bouwmanagement-afdeling. En ik heb het er enorm naar mij zin’, koestert hij de keuze van een half jaar geleden.
Ook het voetbal bij de Koninklijke HFC schenkt hem in royale mate afleiding en voldoening. ‘Aan stoppen denk ik zeker niet. Ik speel in een heel mooie competitie. Maar een avontuur in het buitenland spreekt me nog steeds aan. Bijvoorbeeld in Italië, bij een club op het derde niveau.’ Een mooi voorbeeld, zo prijst Marieke Pol zowel het initiatief van Oscar Wilffert om zich, net twintig jaar, al te bekommeren om een loopbaan na of naast het voetbal en de daarbij adequate begeleiding van de VVCS.
